Al eventjes vond ik "springen" leuk. Jij hield me vast onder m'n armen en dan wippen maar door die beentjes. Zou ik dit ook zelf kunnen?  Eerst probeer ik van zitten naar knielen te gaan, dan grijp ik me vast en jawel, ik ben trek me recht en...

Hoera, ik STA!!

Maar daar blijft het niet bij. Ik gebruik deze tijd om mijn beenkracht, evenwicht en coördinatie te verbeteren. Zo bereid ik me voor op het echte werk: lopen. Weldra zal ik zijwaarts langs de meubels schuiven, aan je handen stappen en achter een loopwagentje lopen... 

Stilaan neemt m'n zelfvertrouwen toe en daar sta ik dan! Helemaal op m'n ééntje!! Maar wel met jou aan de zijlijn, mijn trouwste fan.. Dankjewel voor al je liefde en support. Dat boost m'n vertrouwen om te blijven oefenen met staan en binnenkort met lopen.  En als beloning is er daar die triomfantelijke glimlach op m'n gezicht!

P.S. Sorry als ik wat meer zeur of huil, mijn hersenen maken nu eenmaal overuren. Don't worry, het is gewoon een fase:-)